ମଧୁର ଏକ ସଂଗୀତ ପରି ତୋର କଣ୍ଠଧ୍ୱନି ମୁଁ ଶୁଣୁଛି ମୋ ହୃଦୟର ନୀରବତାରେ, ମୋ ମସ୍ତିଷ୍କରେ ତାହା ରୂପ ନେଉଛି ଅପୂର୍ଣ୍ଣ କଥାରୂପେ, ଯଦିଓ ସେସବୁ କଥାରେ ତୁହିଁ ରହିଛୁ ସର୍ବତୋଭାବେ ଓତପ୍ରୋତ

ସେଇ ଗୋଟିଏ ଅଭୀପ୍ସାର କଥା ଛଡ଼ା ଆଉ କ’ଣ କହିବି ? ଭାଗବତ ପ୍ରେମର ବିଧାନ, ତୋ ସମ୍ପର୍କରେ ଆମେ ଯାହା ଧାରଣା କରିପାରୁ ତାହାର ନିର୍ମଳତମ ପ୍ରକାଶ ଯେପରି ପୃଥିବୀ ଉପରେ କ୍ରମେ